Στον 21ο αιώνα είναι, πλέον, φανερό ότι το αισθητικό δράμα συμπλέκεται άρρηκτα με το κοινωνικό δράμα, όπως ο R. Schechner αναλυτικά εισηγήθηκε στην περίφημη Θηλιά του Απείρου. Το σχήμα του Schechner αποτυπώνει την άμεση αλληλεπίδραση της τέχνης με τον κόσμο. Το κοινωνικό δράμα, η κοινωνική και πολιτική δράση, τροφοδοτεί ουσιαστικά το αισθητικό δράμα, δηλαδή τις Παραστατικές Τέχνες, οι οποίες με τη σειρά τους (επανα)φέρουν σε νέα ορατότητα το Πραγματικό προκειμένου να το (ανα)διαμορφώσουν και να το (επανα)προσδιορίσουν. Τα 80 άρθρα αυτού του τόμου αναδεικνύουν, με ενάργεια και πλουραλισμό, τις αισθητικές και κοινωνικές ορίζουσες του παραστασιακού γεγονότος. Οι ερευνητές/τριες μελετούν τις σημαντικότερες σκηνικές τάσεις, εγχώριες και διεθνείς, την έννοια της διευρυμένης δραματουργίας, νέες μεθόδους υποκριτικής και ερμηνευτικής προσέγγισης, τα ζητήματα της Κριτικής σε σχέση με τα social media, τα ζητήματα που ανέκυψαν από την πανδημία, τον προβληματισμό αναφορικά με τις νέες πρακτικές του live streaming ή/και του βιντεοσκοπημένου θεάτρου, το ψηφιακό θέατρο, τις θεωρητικές και πρακτικές αναζητήσεις του, την αισθητική αποτύπωση της «μετα»-μετανεωτερικότητας, αλλά και την ανάγκη θεσμικών αλλαγών στο πεδίο της εκπαίδευσης στον χώρο των Παραστατικών Τεχνών, μέχρι την ανάγκη χάραξης Πολιτιστικής Πολιτικής με τη συμπερίληψη της περιφέρειας, σε μια Ελλάδα της οικονομικής δυσπραγίας, των επιχορηγήσεων του ΥΠΠΟΑ και των Ιδιωτικών Κοινωφελών Ιδρυμάτων.

*Το e-book με τα πρακτικά του Συνεδρίου είναι διαθέσιμο εδώ.